Opłata klimatyczna — czym jest opłata klimatyczna i ile wynosi jej stawka?

Czym jest opłata klimatyczna?

Przez pojęcie opłaty klimatycznej należy rozumieć opłatę miejscową, daninę publiczną, jaką płacą turyści przyjeżdżający do niektórych miejscowości. W Polsce podstawą jej pobierania jest ustawa o podatkach i opłatach lokalnych, która uwzględnia dwa rodzaje opłat klimatycznych:

• miejscową,
• uzdrowiskową.

Organem zarządzającym pobieranie na terenie danej miejscowości opłaty klimatycznej jest rada gminy. Zgodnie z art. 17 wspomnianej ustawy to właśnie taka rada może zadecydować, czy wprowadzić opłatę miejscową, którą będą uiszczać osoby fizyczne przebywające w danym miejscu dłużej niż dobę w celach turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych.

Natomiast opłata uzdrowiskowa jest ściśle związana ze statusem uzdrowiska, jakim dysponuje dana miejscowość. Pobiera się ją na obszarach uzdrowisk od przyjezdnej osoby za każdą rozpoczętą dobę pobytu. Co ważne, płacąc opłatę uzdrowiskową, nie zapłacisz już opłaty miejscowej.

Celem wprowadzenia takich opłat jest zrekompensowanie miejscowościom o walorach turystycznych czy uzdrowiskom faktu, że nie mają one tak dużych możliwości rozwoju pod względem produkcyjnym czy przemysłowym na swoim terenie.

Kto może pobierać opłatę klimatyczną?

Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych umożliwia pobieranie opłaty klimatycznej jedynie w miejscowościach o walorach przyrodniczych lub uzdrowiskowych od osób przebywających w nich dłużej niż 24 godziny. Opłaty pobierane są przy tym w takich miejscowościach, które:

• Mają korzystne właściwości klimatyczne, walory krajobrazowe lub warunki umożliwiające pobyt osób np. w celach turystycznych.
• Znajdują się na obszarach ochrony uzdrowiskowej, a status ten określony jest w ustawie z dnia 28 lipca 2005 roku o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych.

Rada Ministrów określa w drodze rozporządzenia minimalne warunki, jakie musi spełniać dana miejscowość, by możliwe było pobieranie na jej terenie opłaty klimatycznej. W Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 2007 roku wskazano wymóg posiadania na jej terenie m.in.:

• parków narodowych,
• lasów,
• punktów widokowych,
• muzeów,
• pomników historii,
• zabytków.

Dana miejscowość będzie spełniała minimalne wymogi turystyczne, jeśli na jej obszarze znajduje się baza noclegowa w obiektach hotelarskich lub innych, mogących świadczyć przyjezdnym usługi hotelarskie.

Miano uzdrowiska należy się jedynie miejscowościom, które znajdują się na terenie złóż naturalnych surowców leczniczych o potwierdzonych tego rodzaju właściwościach lub mają klimat o właściwościach uzdrowiskowych czy spełniają określone w przepisach o ochronie środowiska wymagania w stosunku do niego.

Ile wynosi opłata klimatyczna – jakie są jej stawki w wybranych miejscowościach?

Wysokość stawek opłaty klimatycznej określa rada gminy, ale nie mogą one przekroczyć maksymalnych określonych przez Ministra Finansów w obwieszczeniu na dany rok. Obecnie wynoszą one:

• Stawka opłaty miejscowej (opłaty klimatycznej) w miejscowościach mających korzystne właściwości klimatyczne, walory krajobrazowe oraz warunki umożliwiające pobyt osób w celach turystycznych nie może przekroczyć dziennie 3,22 zł.
• Stawka opłaty miejscowej w miejscowościach posiadających status obszaru ochrony uzdrowiskowej nie może przekroczyć 4,54 zł.
• Stawka opłaty uzdrowiskowej nie może przekroczyć 6,21 zł.

Rada gminy może ustalić stawki niższe od wskazanych w obwieszczeniu MF, ale nigdy wyższe.

Kto może być zwolniony z ponoszenia opłaty miejscowej?

Nie wszystkie osoby bez wyjątku są obciążone opłatą klimatyczną w danej miejscowości uzdrowiskowej. Opłaty tej nie zapłacisz i będziesz z niej zwolniony w przypadku:

• osób przebywających w szpitalach,
• osób niewidomych i ich przewodników,
• podatników podatku od nieruchomości z tytułu posiadanych przez nich domów letniskowych w miejscowościach objętych opłatą klimatyczną,
• zorganizowanych grup dzieci i młodzieży szkolnej,
• członków personelu przedstawicieli dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz innych osób traktowanych na równi z nimi, na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych, o ile nie mają polskiego obywatelstwa czy miejsca pobytu stałego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jeśli planujesz bezpieczne ferie zimowe w jednym z uzdrowisk w Polsce albo wybierasz się na tereny o wysokich walorach turystycznych w czasie letnich wakacji, pamiętaj o dodatkowym koszcie, jakim może opłata klimatyczna. W przypadku gdy wybierasz się z pociechami, sprawdź, czy musisz mieć dowód czy paszport dla dziecka.

Opłata klimatyczna za granicą – ile płaci się w innych krajach?

Nie ma jednolitych przepisów dotyczących naliczania i wysokości opłat klimatycznych za granicą. Nawet jeśli wybierasz najtańsze kraje świata i właśnie tam jedziesz na swoje wczasy, nie możesz mieć pewności, czy i tam nie ma odmiany opłaty klimatycznej, która obciąży Twoją kieszeń. Nie obejmie jej w żaden sposób ubezpieczenie wyjazdu za granicę. Nie jest to bowiem koszt wynikający z nagłej sytuacji – zachorowania czy wypadku, aby towarzystwo zapewniające Ci ubezpieczenie za granicę miało go pokryć z własnych środków.

Opłaty klimatyczne mogą różnić się w zależności od kraju i regionu. Wpływają na nie także takie czynniki jak wiek turysty – dzieci mogą być całkowicie zwolnione z uiszczania takiego kosztu – a także liczba gwiazdek w hotelu. Na przykład opłata klimatyczna w Grecji wynosi w 2024 roku zgodnie z ustawą o opłacie za odporność na kryzys klimatyczny – Climate Crisis Resillence Fee od 1,50 do 10 euro w zależności od kategorii zakwaterowania i pory roku za dzień pobytu. Turyści zapłacą taką opłatę bezpośrednio w miejscu zakwaterowania, dokładnie tak samo, jak dotychczas płacili opłatę klimatyczną. Opłata stopniowana naliczana jest za dobę i za całą kwaterę – pokój hotelowy czy dom wynajęty w Grecji.

W lubianej przez Polaków Chorwacji obowiązuje ustawa o taksie klimatycznej Republiki Chorwackiej. Turyści zobowiązani są do opłaty w chwili uiszczania należności za zakwaterowanie. Taksa wynosi od 1 do 3 euro za dzień na osobę dorosłą, a młodzi w wieku od 12 do 18 lat mają rabat 50 proc. od tej kwoty. Dzieci do lat 12 nie płacą taksy.

Jeśli masz nieważny paszport, wyrobienie nowego trwa długo, to możesz dowiedzieć się, jak spakować walizkę do samolotu i udać się do jednego z europejskich krajów, gdzie wystarczy dowód osobisty, by przekroczyć granicę.

Poza Europą takie opłaty także mogą być naliczane, np. w Tunezji czy w Turcji, w zależności od standardu hotelu. Wówczas musisz już mieć paszport, przynajmniej przy wyjeździe do Tunezji. Jak wyrobić paszport? Udaj się do punktu paszportowego w urzędzie wojewódzkim i złóż odpowiedni wniosek. Nie zapomnij również o tym, by zapewnić sobie ubezpieczenie turystyczne za każdym razem, gdy jedziesz na wakacje czy ferie. Stosunkowo tania polisa zapewnić Ci może maksimum bezpieczeństwa.